به کوشش: محمد کمالي نژاد




 

نام رايج:

بومادران

نام عربي:

برنجاسف

نام هاي ديگر:

برتراسک (شيرازي)، گل مرواريد، وستار، گل بوي مادران، گل ماران، هزار برگ.

ماهيت:

نباتي است، ساق آن قريب به ذرعي و شاخهاي آن باريک و برگ آن ريزه و گل آن مانند شبت چتردار و زرد و سفيد و مايل به کبودي و از سرنو هر سال مي رويد.
حکيم مير محمد مؤمن در تحفه نوشته که آن غير قيصوم است چه قيصوم شبيه است به افسنطين و اکثر يک ساق از يک ريشه مي رويد.

طبيعت:

در اول سوم گرم و خشک

افعال و خواص:

ملطف و مفتح و مدر بول و حيض و مفتت حصاه، آشاميدن طبيخ دو مثقال از آن و جلوس در مطبوخ آن جهت رفع احتباس حيض و بول و عسر ولادت و انضمام فم رحم و ورم آن و اخراج سنگ مثانه و تنقيه قروح رحم مفيد، ضماد آن جهت اقسام دردسر و تفتيح سدّه دماغي و تقويت دماغ و سرسام بلغمي و سبات و بر سينه جهت درد سينه و بر زير شکم براي رفع احتباس بول و حيض و تحليل اورام و تسکين دردها و استنشاق طبيخ آن جهت رفع زکام و امراض دماغي و ذرور سوخته مجموع آن جهت تجفيف قروح.

تحقيقات جديد:
درمان سوء هاضمه، نفخ روده، بواسير، اختلالات قاعدگي، اگزما، فشار خون بالا، مشکلات تنفسي، بيماري هاي پوستي، مشکلات تناسلي و ادراري.

ترکيبات:
- آشاميدن دو درم گل زرد آن با عسل جهت اخراج اقسام کرم معده و حب القرع مجرب.
- و حمول عصاره ي آن با مرّ صاف جهت رفع فضلات رحم و آنچه مراد اخراج آن باشد.
***

بدل:

در امراض الرأس بارد به وزن آن بابونج و در ساير امراض افسنتين است.

مضر:

گرده

مصلح:

انيسون

مقدار شربت:

تا 3 مثقال
منبع مقاله :
کمالي نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول